Ferrytyczne azotonawęglanie

Azotonawęglanie w obszarze struktury ferrytycznej  to realizowany w środowisku gazowy proces utwardzania powierzchniowego obejmujący dyfuzję do obrabianej części zarówno azotu, jak i węgla. Prawnie zastrzeżony proces firmy Bodycote to niskotemperaturowa obróbka powierzchniowa o nazwie Lindure^® obejmująca dodanie tlenu w procesie. W efekcie uzyskuje się znaczną poprawę właściwości zmęczeniowych, odporności na zużycie i właściwości przeciwdziałające zatarciu.

Korzyści

Podstawowym celem procesu azotonawęglania w obszarze struktury ferrytycznej jest poprawa własności tribologicznych elementów. Warstewka związków sprzyja znacznej poprawie odporności na zużycie. Dzięki obecności strefy dyfuzji poprawiają się właściwości zmęczeniowe. Dodatkową zaletą procesu są minimalne odkształcenia wynikające z krótkiego cyklu procesu i nieprzekraczanie temperatury przemiany eutektoidalnej.

Aplikacje i materiały

Ferrytyczne azotonawęglanie gazowe jest stosowane do całego szeregu komponentów, takich jak urządzenia tekstylne, elementy dystansowe ramienia wahacza, bloki cylindrów, pompy i dysze, które są obrabiane w celu poprawy odporności na zużycie. Wały korbowe i krzywkowe są obrabiane w celu poprawy właściwości zmęczeniowych.

Do często spotykanych zastosowań należą wrzeciona, krzywki, matryce, hydrauliczne trzony tłokowe i elementy z proszków metalicznych.

Do niektórych z udanych zastosowań należą:

• Podkładki
• Bieżnie łożysk
• Różnego rodzaju narzędzia łącznie z matrycami
• Proces Lindure® można stosować do stali niskowęglowych, stali niskostopowych, stali średnio- i wysokowęglowych, stali narzędziowych i żeliw sferoidalnych

Dane procesowe

Proces jest używany do powierzchniowego utwardzania różnych stali węglowych i stopowych, różnych gatunków żeliwa.

Części są najpierw czyszczone (myte) w celu eliminacji zanieczyszczeń powierzchniowych. Jest to bardzo ważny zabieg, nie tylko dla tego procesu ale niemal dla wszystkich procesów obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej. Proces azotonawęglania jest realizowany całkowicie w obszarze występowania struktury ferrytycznej w temperaturze zazwyczaj około 570°C, przy czym czas procesu zmienia się w zakresie od jednej do czterech godzin ( lub według potrzeb). Otrzymaną warstwę wierzchnią tworzy strefa dyfuzyjna oraz warstewka związków węglikoazotków o grubości od 0,004 do 0,04 mm.