Piecowe lutowanie twarde to półautomatyczny proces, w którym elementy są łączone za pomocą innego, łatwiej topliwego materiału (lutowia). Piecowe lutowanie twarde umożliwia projektantom i inżynierom łączenie prostych lub złożonych elementów za pomocą jednego lub setek połączeń.
Współcześnie jedną z najczęściej spotykanych form piecowego lutowania twardego jest proces realizowany w piecu próżniowym nazywany potocznie lutowaniem próżniowym. Łączone części są zazwyczaj czyszczone i mocowane z międzyoperacyjnym nałożeniem lutu na łączone powierzchnie, a następnie umieszczane na oprzyrządowaniu w piecu. Cały zespół lutowanych części jest doprowadzany do temperatury topnienia lutowia, przy czym z pieca jest usuwane powietrze w celu wyeliminowania jakiegokolwiek utleniania lub zanieczyszczeń występujących, gdy lut twardy podlega upłynnieniu i wypełnia szczelinę między łączonymi detalami.
Do zastosowań należą:
Piecowe lutowanie twarde można stosować do wielu materiałów, takich jak aluminium, tytan, stopy na bazie niklu, stale nierdzewne i stale stopowe. Lutowanie twarde umożliwia łączenie innych materiałów nieżelaznych, takich jak stopy miedzi.
Łączone materiały określają typ atmosfery, w której zespół jest nagrzewany w celu połączenia jego elementów. Oprócz próżni, do atmosfer ochronnych lub reaktywnych należą wodór, azot, mieszanka wodoru i innych gazów obojętnych, gaz egzotermiczny i endotermiczny oraz argon i hel.
Łączenie metali i stopów za pomocą lutu. Stopiony lut wypełnia szczelinę między ogrzanymi (do temperatury topnienia lutu) powierzchniami łączonymi. Aby roztopiony lut wypełnił prawidłowo szczeliny między łączonymi elementami muszą wystąpić zjawiska kapilarne. Kluczem do prawidłowego wykonania procesu lutowania jest dobór odpowiedniego lutowia do materiałów łączonych ( właściwości fizykochemiczne), jego postaci ( np.: folia, pasta), właściwe zaprojektowanie szczeliny i optymalnie zaprojektowanie i dobór parametrów procesu ( czas, temperatura). Zwykle o lutowaniu twardym mówimy gdy temperatura topnienia lutu przekracza 450oC ( poniżej 450oC mamy do czynienia z lutowaniem miękkim).
Piecowe lutowanie twarde jest realizowane za pomocą różnych technik. Obejmują one różne projekty pieców łącznie z piecami nieprzelotowymi i przelotowymi z różnymi atmosferami.
Istnieje wiele typów piecowego lutowania twardego, a w tym:
Usługa ta wykorzystywana jest do produkcji zespołów mających jedno lub setki złącz połączonych za pomocą innego, łatwiej topliwego materiału – połączenia lutowane.
Piecowe lutowanie twarde to półautomatyczny proces, w którym elementy są łączone za pomocą innego, łatwiej topliwego materiału (lutowia). Piecowe lutowanie twarde umożliwia projektantom i inżynierom łączenie prostych lub złożonych elementów za pomocą jednego lub setek połączeń.
Współcześnie jedną z najczęściej spotykanych form piecowego lutowania twardego jest proces realizowany w piecu próżniowym nazywany potocznie lutowaniem próżniowym. Łączone części są zazwyczaj czyszczone i mocowane z międzyoperacyjnym nałożeniem lutu na łączone powierzchnie, a następnie umieszczane na oprzyrządowaniu w piecu. Cały zespół lutowanych części jest doprowadzany do temperatury topnienia lutowia, przy czym z pieca jest usuwane powietrze w celu wyeliminowania jakiegokolwiek utleniania lub zanieczyszczeń występujących, gdy lut twardy podlega upłynnieniu i wypełnia szczelinę między łączonymi detalami.
Do zastosowań należą:
Piecowe lutowanie twarde można stosować do wielu materiałów, takich jak aluminium, tytan, stopy na bazie niklu, stale nierdzewne i stale stopowe. Lutowanie twarde umożliwia łączenie innych materiałów nieżelaznych, takich jak stopy miedzi.
Łączone materiały określają typ atmosfery, w której zespół jest nagrzewany w celu połączenia jego elementów. Oprócz próżni, do atmosfer ochronnych lub reaktywnych należą wodór, azot, mieszanka wodoru i innych gazów obojętnych, gaz egzotermiczny i endotermiczny oraz argon i hel.
Łączenie metali i stopów za pomocą lutu. Stopiony lut wypełnia szczelinę między ogrzanymi (do temperatury topnienia lutu) powierzchniami łączonymi. Aby roztopiony lut wypełnił prawidłowo szczeliny między łączonymi elementami muszą wystąpić zjawiska kapilarne. Kluczem do prawidłowego wykonania procesu lutowania jest dobór odpowiedniego lutowia do materiałów łączonych ( właściwości fizykochemiczne), jego postaci ( np.: folia, pasta), właściwe zaprojektowanie szczeliny i optymalnie zaprojektowanie i dobór parametrów procesu ( czas, temperatura). Zwykle o lutowaniu twardym mówimy gdy temperatura topnienia lutu przekracza 450oC ( poniżej 450oC mamy do czynienia z lutowaniem miękkim).
Piecowe lutowanie twarde jest realizowane za pomocą różnych technik. Obejmują one różne projekty pieców łącznie z piecami nieprzelotowymi i przelotowymi z różnymi atmosferami.
Istnieje wiele typów piecowego lutowania twardego, a w tym:
Usługa ta wykorzystywana jest do produkcji zespołów mających jedno lub setki złącz połączonych za pomocą innego, łatwiej topliwego materiału – połączenia lutowane.
© 2024 Bodycote